مردی به نام ناصر حجازی

          مدیر سایت 
            بازدید : 269
          1392/01/30
           نظرات (0)
        

لی جونگ مو مقهور ناصر حجازی

این عکس در سال ۱۳۵۱ و درست چند روز بعد از بازی با کره شمالی که با درخشش فوق العاده ناصر حجازی همراه بود در کیهان ورزشی چاپ شد.کیهان ورزشی با مقایسه ی ناصر حجازی و لی جانگ مو (ستاره ی آن روزهای دروازه بانی آسیا) نوشت: «بعد از این بازی ها عقاب آسیا متولد شد. مردی که لی جانگ مو را مقهور خود کرد و لقب بهترین دروازه بان آسیا را از آن خود کرد. مردی به نام ناصر حجازی!»

این عکس در اردیبهشت سال ۱۳۵۱ و درست دو روز بعد از با کره شمالی گرفته شد که این بازی با عملکرد فوق العاده و حماسیِ ناصر حجازی همراه بود.

فرودگاه مهرآباد! ده هزار نفر منتظر ملاقات با بهترین دروازه بانشان هستند. آن ها به محض دیدنش به او خوشامد می گویند و شدت این اشتیاق به حدی است که هر کسی کت ناصرخان را به گوشه ای می کشد.

تعداد جمعیت یک رکورد در تاریخ تیم های ملی محسوب می شد. یک دهم جمعیت تهران به فرودگاه مهرآباد آمده بود. به دلیل ازدحام جمعیت نیروی ویژه به صحنه وارد می شود. اما جمعیت دست بردار نیست و با کشیدن ناصر او را بار دیگر به سوی خود می آورد. او در این صحنه کراوات و کُت خود را از دست داد و ساعتش در فشار جمعیت درآمد و گم شد، ساعتی که همسر مهربانش به او هدیه داده بود.

جمعیت یک صدا فریاد می زند: «ناصر دوسِت داریم… ناصر دوسِت داریم». برخی از افراد برایش هدیه آورده اند و برخی از شدت فشارِ ناشی از ازدحام جمعیت آسیب دیده اند. اکثر افراد تلاش می کنند تا از او امضا بگیرند و برخی برایش فرش آورده اند تا پیش پایش پهن کنند.

ناصر حجازی هیچ گاه آن روز را از یاد نبرد. او به قهرمانی ملی بدل شده بود و هزاران نفر یک صدا می گفتند: «ناصر بیا اینجا، ناصر بیا اینجا…»

دو روز بعد از این اتفاق هنگامی که ناصر حجازی با خبرنگار روزنامه جوانان مصاحبه می کرد به قضیه ی ساعت خود و چگونگی از دست دادن آن اشاره کرد. بعد از یک هفته، یک مرد ۱۶ ساله، ساعتش را به مسئولان باشگاه تاج تحویل داد و آدرس خود را نیز به مسئولان داد. چند روز بعد، یک پستچی زنگ منزل مرد ۱۶ ساله را به صدا درآورد. او در را باز کرد. پستچی به او گفت که یک بسته ی ویژه دارد. آن مرد برای دریافت این بسته ی ویژه به اداره ی پست رفت. هنگامی که جعبه را باز کرد با عکسی از ناصرخان و پیراهنی که با آن برای باشگاه تاج بازی کرده بود مواجه شد. ناصر یک نامه ی تشکر هم به این هدایا پیوست کرده بود!»