بعد از سپری کردن هفته های پر از اضطراب اکنون وقت آن است با آسودگی کامل به تماشای آخرین بازی استقلال در این فصل لیگ برتر بنشینیم.
باید قبول کرد که لیگ ایران از دشوار ترین لیگ های دنیا محسوب می شود! زیرا در این لیگ هیچ تیمی ضعیف مطلق نیست. ضعیف ترین تیم ها هم برای تیم های صدرجدولی دردسر ساز می شوند. می توان گفت در لیگ ایران هیچ تیمی هیچ بازی آسانی را ندارد. همه ی بازی ها، سخت و نفس گیرند.
استقلالی ها در حالی در آخرین بازی لیگ به مصاف داماش می روند که یکی از این دو، هفته ی قبل قهرمانی خود را مسجل کرد و دیگری بقایش را. داماشی ها امسال تاثیر بسزایی در قهرمانی استقلال داشتند. آن ها در آخرین بازی شان مقابل سپاهان خوش درخشیدند و تیم مغرور و سرکش اصفهانی را در رشت به زانو درآوردند تا با یک تیر دو نشان بزنند. یکی ماندن خودشان در لیگ برتر و دیگری فراهم کردن موجبات قهرمانی استقلال.
استقلال امروز شاید کمی بی انگیزه به نظر برسد، اما هرگز این طور نیست. داماش یکی از چهار تیمی بود که در نیم فصل اول موفق به شکستِ استقلال شد. حال استقلالی که بعد از آن بازی به هیچ تیمی نباخته است، این فرصت را دارد تا انتقام آن بازی را بگیرد. این نکته را هم در نظر بگیریم که شکست استقلال در مقطعی از فصل رخ داد که این تیم در پست های هافبک و حمله با کمبود شدید بازیکن مواجه بود.
نکته ی جالبی در رابطه با استقلال وجود دارد. این تیم در نیم فصل اول به هر تیمی که باخته در نیم فصل دوم آن تیم را شکست داده است. تراکتور، سایپا و فولاد تیم هایی هستند که استقلال را در نیم فصل اول شکست دادند و در نیم فصل دوم در مقابل آبی پوشان شکست خوردند. حال باید دید آیا استقلال می تواند این روند انتقام جویانه را حفظ کند؟ به هر حال استقلال فرصت دارد تا با آرامش کامل از داماش انتقام بگیرد!
نکته ی دیگری که در تیم استقلال ایجاد انگیزه کرده تلاش برای شکستن رکورد امتیاز در لیگ برتر است. استقلالی ها تنها با کسب یک تساوی نیز می توانند این رکورد را ارتقا دهند. رکوردی که با شانزده تیمی شدن لیگ برتر بعید است که به آسانی شکسته شود.
سخنی با هواداران…
همیشه گفته اند داشتن یک رفیق و همسفر خوب سختی های سفر را کم می کند. به راستی که راست گفته اند!
استقلال امسال روزهای سختی را پشت سرگذاشت. آن ها، این فصلِ پرفراز و نشیب را به خوبی سپری کردند. گاهی در افت بودند گاهی در اوج. گاهی از شدت کمبود بازیکن مجبور به استفاده از یک بازیکن در پست غیر تخصصی می شدند و گاهی تعداد بازیکنان هم پست شان به قدر زیاد بود که خیلی از ستاره های تیم روی نیمکت می نشستند.
رسانه ها حاشیه سازی می کردند اما این حاشیه سازی ها با درایت مدیرعامل، اعضای کادر فنی و حتی خود بازیکنان، بی ثمر می ماند. استقلال به سوی هدف خودش حرکت می کرد، اما هرگز در مقابل سختی ها کمر خم نکرد. می دانید چرا؟
چون شما با این تیم بودید. از اولین بازی تا آخرین بازی، فکر و ذکرتان استقلال بود. اگر می توانستید به ورزشگاه می رفتید و حمایت می کردید. اگر هم در خانه بودید، دلتان در اردوی استقلال پر می زد.
راستی فکر کرده اید که از این همه هواداری، به شما چه می رسد؟ شما مزد خود را در بازی با داماش می گیرید. هیچ کاری بی مزد نمی ماند، مطمئن باشید. پس اگر می توانید به ورزشگاه بروید و حق خودتان را بگیرید. شنیده ام هر کس بیشتر فریاد بزند حق بیشتری به او می دهند!
امروز وقت آن است آب میوه ی داماش را بنوشید. آب میوه ای با طعم قهرمانی. صد در صد طبیعی و به دور از هر ناخالصی، تقلب و تبانی. بروید و بنوشید، گوارای وجودتان.